Quantcast
Channel: Metaaldetector nieuws feed - Metaaldetector-vondsten.nl
Viewing all 104 articles
Browse latest View live

Thys (11) stuit bij Mirns op granaat

$
0
0

MIRNS - Met zijn heit Wichard zocht Thys vorige week zondag bij het Mirnser Klif naar munten toen hij het apparaat plots hoorde piepen. Wichard Postma zette daarop de schop in de grond.


Bij het constateren van iets groots, schepte hij er ruim omheen. Want je weet immers maar nooit. Zoon Thys schrok zich kapot bij het zien van het projectiel: ,,Ik wie bang dat it in bom wie en dat er ôfgean soe.''

Vervolgens belden vader en zoon met de politie. Die meldde dat de Postma's hun vondst beslist niet moesten aanraken. Bij aankomst stelden agenten dat het om een mortiergranaat ging.  In de loop van de week zou die worden geruimd.

De Explosieven Opruimingsdienst Defensie (EOD) heeft de granaat maandag opgehaald. Gezien de ligging en de diepte was daar volgens de zogeheten gevaarsidentificatie geen haast bij.

Thys en zijn heit blijven erop uitgaan met de metaaldetector, die Thys voor zijn verjaardag kreeg. Het was ongeveer de derde keer dat ze zochten. Eerder troffen ze vooral oud-ijzer en spijkers aan in de bodem. Het Mirnser Klif zullen de Postma's als het aan Thys ligt, niet gauw weer aan doen. ,,Aanst leit dêr noch sa'n ding en miskien giet dy wol ôf.''

De elfjarige hoopt op spectaculaire, waardevolle bodemvondsten. Wat hij wil worden? ,,Archeolooch.''
 
 
 

Roep om Fries centraal archeologisch meldpunt

$
0
0

Leeuwarden | Er moet een centraal punt komen waar alle bijzondere bodemvondsten in Fryslân kunnen worden gemeld. Doordat zo’n meldpunt er nu niet is, is het mogelijk dat waardevolle archeologische vondsten nooit worden ontdekt. Dat zegt directeur Gerhard Bakker van Stichting Alde Fryske Tsjerken.


Bakker doet zijn uitspraak nadat Hessel Bosma uit Sneek zich bij hem meldde met een dekseldeel van een sarcofaag, een oude stenen grafkist zoals die tot medio dertiende eeuw veel in Fryslân werd gebruikt. Bosma nam hem 25 jaar geleden mee bij de verbouwing van een boerderij bij It Heidenskip. Destijds kreeg Bosma geen duidelijke reactie op de vraag wat hij met zijn vondst moest doen. Hij hield de steen jarenlang in bezit, omdat hij niet wist waar hij ’m kon afleveren. Nadat de Sneker een artikel las over oude sarcofagen in het tijdschrift van Stichting Alde Fryske Tsjerken, meldde hij zich bij die stichting, die vervolgens via provinciaal archeoloog Gilles de Langen zorgde voor een opslagplaats in het Noordelijk Archeologisch Depot in Nuis.
Volgens directeur Bakker is het eigenlijk niet de bedoeling dat de kerkenstichting bemiddelt. Hij vreest dat er bodemvondsten verloren gaan doordat de vinder niet weet waar hij de vondst moet melden. ,,Dit geeft maar aan hoe jammer het is dat er geen centraal meldpunt is.”

Facebook actie

Metaaldetector vindt trouwring van weduwnaar na 15 jaar terug

$
0
0

Willy Wuyts (80) uit Ranst is opnieuw een 'geringd' man. Op zijn huwelijksdag werd hij herenigd met zijn al 15 jaar verloren trouwring. Straf genoeg dook diezelfde dag ook de verloren ring van zijn vrouw weer op.

Willy, die vroeger boerde in Vremde, verloor tot zijn grote spijt zijn gouden trouwring zo'n vijftien jaar geleden op de weide. Toen zijn vrouw Maria Lambrechts vier jaar geleden overleed, begon hij haar trouwring rond zijn pink te dragen. Maar tot overmaat van ramp gleed ook de ring van zijn vrouw zaliger ongemerkt van zijn vinger. En nu komt het sterke van het verhaal: in één week tijd werden beide ringen herenigd met Willy, en dat nog wel op zijn trouwdag van 14 april!
 


De trouwring van Willy werd door een gelukkig toeval teruggevonden door Nancy Van Orle uit Morstel, die er als hobby vaak op uit trekt met een metaaldetector en zo op een maïsveld in Vremde een gouden trouwring met inscriptie 'Maria en Willy 14-04-1956' aantrof. Nancy zocht en vond Willy en overhandigde hem zijn verloren gewaande ring.

 
Op de dag van de overhandiging vond de dochter van Willy in de tuin dan weer de andere ring, die van Willy's vrouw Maria. "Alsof die ringen elkaar terug opgezocht hebben!", aldus Willy's kleindochter Sarah Dyck.
 

Vroegmiddeleeuwse muntschat ontdekt in Utrecht

$
0
0

Bij opgravingen onder het Domplein in Utrecht hebben archeologen een vroegmiddeleeuwse muntschat gevonden. In totaal zijn er 52 gouden en 12 zilveren munten gevonden.

Wat de vondst volgens de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed (RCE) extra waardevol maakt, is het feit dat meerdere munten direct te koppelen zijn aan een archeologisch spoor. De muntschat lijkt daarmee een sleutelrol te gaan spelen in de datering en de plaats van opeenvolgende kerken op het Domplein.

Tremisses en sceatta’s
Het overgrote deel van de muntschat zijn zogenaamde tremisses van het pseudo Madelinustype. Deze munten dateren uit het laatste kwart van de zevende eeuw. Het zijn imitaties van de goudstukken die in de beroemde handelsplaats Dorestad door muntmeester Madelinus zijn geslagen. Deze populaire munt is door lokale machthebbers veelvuldig nagebootst, waarbij uiteindelijk een grote variatie in vorm en uitvoering ontstond.
 

 
De muntschat bevat ook nog een aantal zilveren munten, de sceatta’s. Dit zijn kleinere, iets dikkere zilveren munten, die in verband worden gebracht met het vroegmiddeleeuwse handelsnetwerk langs de kusten van de Noordzee en grote Europese rivieren.

Veel van de munten zijn bij opgravingen in 1949 door de toenmalige archeologen over het hoofd gezien en met de grond teruggestort. Bij de opgravingen voor DOMunder die sinds 2011 worden uitgevoerd, is de teruggeworpen vulling in lagen verwijderd en onderzocht met een metaaldetector. Daardoor konden duizenden metaalvondsten worden geborgen, waaronder de tremisses en sceatta’s.

Turbulente periode
De munten dateren uit een turbulente periode van de Nederlandse geschiedenis waarbij zowel Friezen als Franken geïnteresseerd waren in het strategisch gelegen Utrecht. De gouden en zilveren munten zijn getuigen van de periode dat de Friezen het in Utrecht voor het zeggen hadden. Mogelijk heeft een lokale Friese machthebber de munten ter plaatse laten slaan.

 

De muntschat is vanaf vrijdag 18 april de komende weken te bewonderen in het Centraal Museum Utrecht.
 

Goudschat gevonden in Echt

$
0
0

Archeologen van de Vrije Universiteit hebben in Limburg een Romeinse goudschat gevonden. Het gaat om munten en vaatwerk uit de nadagen van het Romeinse Rijk. Zo zijn de munten gedateerd op de periode 408-411 na Christus.

De schat werd gevonden op een akker in Echt. Een boer vond daar in 1990 al twee Romeinse munten, maar liet er per ongeluk een vallen en raakte die kwijt. Toen zijn neefje onlangs een metaaldetector kreeg, gingen ze op zoek naar de verloren munt en vonden er vijf. De boer schakelde archeologen van de VU in, die nog meer ontdekkingen deden.
 
"Heel kostbaar"
VU-hoogleraar Roymans noemt de goudschat een geschenk uit de hemel. "Er zat bijvoorbeeld een schaal bij van puur zilver met bladgoud. Die had een doorsnede van 70 centimeter en woog 5 kilo. Dat is heel kostbaar", aldus Roymans. Volgens hem is in Nederland nooit eerder een schat van gouden munten en zilveren vaatwerk gevonden.
 
De schaal is waarschijnlijk verknipt om Germaanse grensbewakers te kunnen betalen. "Er was een enorm gebrek aan goudstukken, die soldaten normaal als loon kregen", zei Roymans in het NOS Radio 1 Journaal. "Dan werd zo'n stuk vaatwerk kapot geknipt en uitgedeeld. Eigenlijk een bizar fenomeen."
 
Presentatie
De goudschat wordt om 11.00 uur gepresenteerd in het Limburgs Museum in Venlo. Later dit jaar worden de voorwerpen daar tentoongesteld.
 

 

Limburgse goudvondst werpt licht op einde Romeinse Rijk in Nederland

$
0
0

Een onlangs in Limburg opgegraven goudschat werpt nieuw licht op de ondergang van het Romeinse gezag in Nederland. Vandaag presenteren archeologen van de Vrije Universiteit Amsterdam in het Limburgs Museum de bijzondere vondst uit het begin van de 5e eeuw.


 
Al spittend stuitte Ger Boonen in 1990 op zijn akker in het Limburgse Echt op twee gouden Romeinse munten. Van enthousiasme liet hij er eentje onmiddellijk uit zijn handen glippen - de munt verdween spoorloos in de aarde om pas zo'n vijfentwintig jaar later weer op te duiken. Dit jaar besloot zijn neefje uitgerust met metaaldetector de omgeving van het zoekgeraakte muntje opnieuw te doorkruisen. Hij vond de munt, mét nog vier andere geldstukken. 

Boer Boonen, zelf geïnteresseerd in geschiedenis, besloot zijn vondst aan een lokale amateurarcheoloog te melden. Zo kwam het nieuws van de vondst via via bij de enige hoogleraar Romeinse archeologie van Nederland terecht: Nico Roymans van de Vrije Universiteit van Amsterdam. Tot grote blijdschap van Roymans. Want, hoewel hij toch al enige decennia actief is in zijn vakgebied, noemt hij de hierop volgende opgraving van de schat een van de bijzonderste van zijn leven.

Roymans en zijn team visten in totaal 12 goudstukken, een gouden ring, stukken van zilveren schalen en enkele stukken onbewerkt zilver uit de bodem van de akker van Boonen. En vooral de aanwezigheid van het zilver werpt een nieuw licht op de loop van de geschiedenis.


© Universiteit van Amsterdam.
De munten met een afbeelding van keizer Constantijn III.
 
Datering
Omdat de munten vrijwel ongehavend waren kon Roymans ze vrij precies dateren. 'De munten met een afbeelding van keizer Constantijn III moeten tussen 408 en 411 zijn geslagen en kort daarop zijn begraven', zegt Roymans.

Deze nadagen van het Romeinse Rijk kenmerkten zich door een grote politieke en militaire chaos. Het rijk was in recessie, de keizers volgden elkaar in rap tempo op. Vaak waren het opportunistische generaals met weinig politieke ervaring. 

Lang was er slechts één Byzantijnse historische bron die beweerde dat de Romeinse Rijngrens nog volledig in tact zou zijn geweest ten tijde van Constantijn III. Archeologen twijfelden al langer aan het waarheidsgehalte van deze tekst, maar bewijzen voor het tegendeel waren er ook niet. 'En nu weten we eindelijk hoe het moet zijn gegaan', zegt Roymans.


© Universiteit van Amsterdam.
Fragment van de gevonden zilveren schaal.
 
Beloning Germanen
'In een wanhopige poging om de grenzen te bewaken, moet Constantijn III Germaanse huurlingen hebben ingezet om tegen andere Germanen te strijden. Romeinse militairen waren er niet meer in die tijd in onze regio', zegt de archeoloog.  

En om die Germanen tevreden te houden, werden ze rijkelijk beloond: met goudstukken en - bij gebrek aan munten - met in stukken gebroken zilveren schalen. Uit een flinke schaal konden al gauw zo'n 125 huurlingen worden betaald, schat Roymans.

Constantijn III, die als een van de laatste keizers van het West-Romeinse Rijk vooral bekend staat om zijn korte bewind en brute einde - een onthoofding in het zuiden van Frankrijk, heeft als laatste keizer nog volop goud en zilver gepompt in de Lage Landen om hier de rijksgrens in tact te houden. Roymans: 'Deze schat moet door een Germaanse officier zijn begraven. Als religieus offer vermoedelijk. En het zilverwerk is uit de allerhoogste kringen rondom de Romeinse keizer afkomstig.'

Zie hier het belang van de zilveren schaaldelen die zijn gevonden. Roymans: 'We kennen dergelijke vondsten wel uit Duitsland, Denemarken of Schotland, maar in Nederland is zoiets nog nooit gevonden.'

Roymans is boer Boonen uiterst dankbaar. 'Als hij geen interesse had gehad in archeologie, had dit zomaar verloren kunnen gaan. Nu is het de mooiste vondst van mijn leven.'
 

Karabijn na 74 jaar opgegraven

$
0
0
In het bos bij het Utrechtse dorp Leersum is een karabijn uit de Tweede Wereldoorlog opgegraven. Het verroeste vuurwapen lag 74 jaar onder de grond.

Aan het begin van de oorlog was een Nederlandse soldaat bij Leersum op de vlucht geslagen. Toen hij langs een boerderij rende, gooide hij zijn uitrusting van zich af.

De 16-jarige boerenjongen Albert, die de soldaat zag langsrennen, nam het geweer van de soldaat mee om te voorkomen dat het in handen kwam van de Duitsers. Hij begroef het in een weiland.

Zoektocht

De familie verhuisde, maar de karabijn bleef in de grond achter. Een paar weken geleden nam de broer (83) van Albert contact op met Staatsbosbeheer. Hij wilde graag een laatste poging doen om het vuurwapen te vinden.

Dat was niet makkelijk: de omgeving is compleet veranderd. Waar het weiland vroeger lag is nu al jaren bos. Toch ging de boswachter met de broers op zoek. Nadat de boswachter met een metaaldetector het oude ijzeren hekwerk van het weiland had teruggevonden, kwam de karabijn snel tevoorschijn.
 
Vergaan

Er is niet veel meer over van het wapen. Het hout is vergaan en het ijzer is volledig verroest. Toch zijn de broers blij dat het is gevonden. Zij kunnen het boek sluiten en halen opgelucht adem omdat de karabijn inderdaad nooit is gevonden door de Duitsers.

De restanten van het wapen worden aan het Bevrijdingsmuseum in Groesbeek aangeboden.

 

Bron: nos.nl/artikel/641458-karabijn-na-74-jaar-opgegraven.html


Mijn vader heeft vaak verteld wat er in de 2e Wereldoorlog in Driel is gebeurd

$
0
0

Uit een doosje komen kleine Duitse sigaren tevoorschijn. Het is rookwaar uit de Tweede Wereldoorlog. 

Een keer per jaar te zien in een klein museum in Driel. Daar liggen Engelse helmen en is munitie te zien die in de oorlog is afgeschoten. Deze en vele andere spullen zijn verzameld door de achttienjarige Remco Vos uit Driel.
De hbo-student, die tandheelkundige wil worden, is de verzameling begonnen toen hij een plunjezak kreeg. Daarna kwamen al snel meer spullen. 

Remco Vos heeft zijn museum op een
bijzondere manier ingericht. Het is er
donker. Er hangt een camouflagenet:
“Dat geeft toch een bepaalde sfeer.”
Foto: Ellen Koelewijn
 
‘Indrukwekkend’
De interesse voor de Tweede Wereldoorlog is thuis in Driel ontstaan. Niet zo gek natuurlijk gezien de geschiedenis van het dorp. Zijn vader heeft er vaak over verteld. 
“Dan hoorde ik de verhalen over wat mijn opa had meegemaakt, over wat er in en rond Driel gebeurd is. Hoe de strijd hier is verlopen. Dat is zo indrukwekkend. Het fascineert me. De meeste informatie over de oorlog haal ik van internet. Zo lees je ook wat de Betuwe in de oorlog heeft meegemaakt, hoe er hier gevochten is. Ik ben vooral geïnteresseerd in de Slag om Arnhem, de strijd rond Arnhem, Driel en Oosterbeek. Inmiddels ben ik een paar keer naar oorlogsmusea geweest”, vertelt de Drielenaar.
“Uiteraard naar het Airborne Museum, maar ook naar Overloon. Het museum daar vind ik erg mooi.”

Metaaldetector
Nadat Remco Vos van een kennis een bajonet had gekregen, ontstond het idee een eigen museum op te zetten. “Mensen hoorden van mijn verzameling en kwamen spullen brengen. Ik kreeg hulzen en mortieren. Ik ben vooral op zoek naar Duitse en Poolse spullen. Pools materiaal kun je bijna nergens krijgen. Niemand heeft nog wat. Dat is wel jammer. Met een metaaldetector ga ik ook zelf op zoek. Ik mag zoeken in de weilanden hier in de omgeving. Ik heb wel eens een handgranaat gevonden. 
De ontstekingsbron was er al uit zodat de granaat geen gevaar meer opleverde. Ik zal projectielen trouwens nooit zelf onschadelijk maken. Daar heb ik de kennis niet voor. Dat laat ik anderen doen.”
“Zes jaar terug ben ik begonnen met het verzamelen. Soms moet je lang naar spullen zoeken. En ik ben niet de enige verzamelaar in de buurt, vermoedelijk wel de jongste”, zegt de Drielenaar. 
Remco Vos is in een kleine ruimte begonnen. Hij heeft steeds meer plek nodig omdat de verzameling groeit. Hij heeft zijn museum op een bijzondere manier ingericht. Het is er donker. Er hangt een camouflagenet. “Dat geeft toch een bepaalde sfeer”, legt hij uit. 
Hij heeft ongeveer honderd jassen van soldaten op een lijn hangen. Veelal kledij van na de oorlog. 
“Helaas heb ik geen legerjassen die in de oorlog gedragen zijn. Dat is nog een wens van me, maar het is moeilijk daar aan te komen. ”

Trots
Ook heeft hij een aardige krantenverzameling. Het gaat dan om kranten die in de jaren 1940-1945 zijn verschenen. Trots is hij op de rijplaten die gebruikt werden om tanks overheen te laten rijden. 
“Het mooiste zijn nog wel die sigaren. Maar ik heb ook twee Nederlandse kogels uit 1938. Kogels waren er bijna niet meer in de oorlog. Nederland was door de voorraad heen. De laatste kogels zijn op de Grebbeberg opgemaakt. Verder heb ik oude communicatieapparatuur, een originele landkaart uit de Tweede Wereldoorlog, een gasmasker en veel epauletten, zeg maar emblemen van alle rangen in het leger. Daarnaast heb ik textielbonnen gekregen. Wel mooi om die te hebben. Dat is nog eens wat anders dan de voedselbonnen.”
Vos heeft nog onvoldoende spullen om een grote ruimte te vullen met materiaal uit de Tweede Wereldoorlog, maar hij is aardig op weg. Het museum is nu nog ondergebracht in een van de groente- en fruitschuren van zijn vader. Het museum is niet permanent geopend. Daar heeft Remco de tijd niet voor.
“Er moet immers ook nog gestudeerd worden”, zegt hij in het bijzijn van vriendin 
Pauline.
“Er wordt me wel eens gevraagd wanneer het museum geopend is. Meestal is dat tijdens de Polentocht in het najaar.”
 

10-jarig jongetje vindt grote schat in Deurne.

$
0
0

DEURNE - Iedere jongen droomt er van, maar de tien-jarige Rowan Bevers overkwam het echt. Hij vond een grote schat. En hij raakt er voorlopig niet over uitgepraat.

Rowan was op 23 maart bezig met een metaaldetector in de buurt van bospark de Bikkels. Plotseling kreeg hij heel veel piepjes. Even schoof hij wat mos weg en kon vervolgens zijn ogen niet geloven. Ook zijn moeder schrok er van.

De buit
Rowan had maar liefst 165 ringen, hangers en oorbellen en horloges gevonden. Nadat de sieraden waren schoongepoetst werd de politie gewaarschuwd. Die kwam er korte tijd later achter dat de sieraden van diefstal afkomstig zijn. 

Rowan raakt niet uitgepraat over de vondst. "We hadden alles mee naar huis genomen en de volgende dag de politie gebeld. Die schrok ook van de vondst", zo vertelt de schatzoeker.

'Een echte schat'
De vondst werd pas dinsdag door de politie bekendgemaakt. Rowan maakt dat niet uit want het is en blijft een echte schat, zo zegt hij trots. "Als de schat binnen een jaar niet wordt opgehaald,is hij van mij."

Hij gaat inmiddels weer druk verder met het zoeken met zijn detector. "Vanavond nog ga ik weer op pad", vertelt de jonge Deurnenaar enthousiast.
 
 
Dit gouden vlindertje was één van de sieraden die Rowan vond. (Bron:Politie.nl)
 
 
Een van de sieraden
 
 

Ingezonden zoekverhaal vondst van het jaar 2014

$
0
0

 Ik was eigenlijk niet van plan om te zoeken maar het was op 28 januari 2014 prachtig weer.Kijkend op facebook zag ik enkele leuke vondsten...........

Artikel vondst vh jaar 2014

 

www.detectoramateur.nl

Obus gevonden in bos van domein d’Ursel

$
0
0
In het bos van domein d’Ursel in Hingene werd gisterochtend een obus aangetroffen. Het ging om een springtuig uit de Eerste Wereldoorlog. Dovo kwam de obus ophalen.
De obus werd gisterochtend louter toevallig gevonden. Twee mannen waren met een metaaldetector aan het speuren naar waardevolle spullen die mogelijk onder de grond verstopt lagen. Vlakbij de bezoekersparking van het domein d’Ursel, in het bos, kregen ze een sterk signaal binnen. Uiteindelijk merkten ze dat het wellicht om een obus ging.

 
De politie werd erbij gehaald. Die nam het zekere voor het onzekere en sloot de ingang van het bos af met politielint. Dovo, de ontmijningsdienst van het leger, werd opgeroepen om de obus op te halen. Het bleek uiteindelijk om een niet ontploft springtuig uit de Eerste Wereldoorlog te gaan. De obus werd meegenomen en zal door de ontmijningsdienst onschadelijk worden gemaakt.

In welke omstandigheden de obus in het bos is terechtgekomen is niet helemaal duidelijk. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was er in de buurt wel een vliegveldje dat door de Duitsers werd gebruikt maar volgens kenners is de teruggevonden obus uit WOI. 

Bron: www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx

Annie (74) heeft trouwring terug na 51 jaar

$
0
0

Annie van Spelde (74) uit Cothen heeft haar trouwring terug. Na 51 jaar is ie gevonden door een man met metaaldetector. 'Ik stond helemaal te shaken.'

In 1963 raakte ze de ring kwijt die Henk aan haar vinger schoof toen ze trouwden. Hoe dat gebeurde, geen idee. 'We hebben enkele dagen gezocht. In bed, om het huis. Maar niet te vinden. Nu denken we dat het gebeurd is tijdens het aardappels rooien. Dan worden de vingers dunner, je veegt ze af en je bent hem kwijt.'

Henk schuift de teruggevonden trouwring opnieuw aan de vinger van zijn Annie © William Hoogteyling.
 
Veel geld hadden ze niet, maar met hulp van haar moeder kwam er een nieuwe. 'Ik was in verwachting. Een zwangere vrouw zonder trouwring, dat zag er in die tijd raar uit.'

Weiland
De rest is geschiedenis. Drie kinderen en 51 jaar later gaat het verhaal verder. Dinsdag meldde zich iemand die in het weiland aan de overkant aan de slag wilde met een metaaldetector. 'Henk stond de pruimen te dunnen en riep nog: 'Als je een trouwring vindt, mijn vrouw is er een kwijt.'

De volgende dag is de man, Simon Petersen uit Wijk bij Duurstede, er weer. Met een ring. 'Ik stond helemaal te shaken. Mijn dochter vreesde een hartaanval. Wie denkt nou dat zoiets kan.' Henk kwam net thuis. Hij grapte gelijk tegen Simon: 'Ben je er weer? Je hebt zeker de ring gevonden?' Ja dus! Er is die dag niks meer uit mijn vingers gekomen.'

Nee, de ring heeft ze nog niet gedragen. Haar vingers zijn niet zo slank als toen ze een jonge blom was. 'Ik ben bang dat ik hem niet meer af krijg. Eerst maar naar de juwelier. En voor vinder Simon moeten we ook nog wat leuks verzinnen. Ongelooflijk. Dat was een van de mooiste dagen van mijn leven.'
 

Oproep Zoekactie Hulshorst naar vermiste Henry de Vries

$
0
0

Via de woordvoerder van de familie de Vries ontving ik het volgende verzoek: "Zouden leden van metaaldetector-vondsten ons kunnen ondersteunen?" Het betreft een zoektocht naar de sinds 27 november vermiste Henry de Vries uit Harderwijk, zijn iPhone, iPad en laptop. Hieronder de aankondiging van de familie:

 
In een uiterste poging om Henry te vinden en/of aanwijzingen die naar hem leiden, organiseren wij op zondag 25 mei a.s. een nieuwe zoektocht in het bosgebied bij Hulshorst. Het betreft een burgerzoekactie, maar de actie gaat in samenspraak met de politie. 
 
Aangezien de telefoon van Henry voor het laatst actief is geweest in Hulshorst, zullen we hier en in verschillende aangrenzende gebieden gaan zoeken. Wij verzamelen ons om 10.00 uur op het parkeerterrein aan de Hierderweg te Hulshorst. Na een korte instructie zal er vanaf 10.30 uur worden gezocht. 
 
Wilt u bij voorkeur via www.metaaldetector-vondsten.nl/feedback.html aangeven indien u meezoekt met een detector. Graag alleen aanmelden indien u zéker aanwezig zult zijn? Zo kan de familie zich voorbereiden op het aantal deelnemers met een metaaldetector.
 
Denkt u aan stevige schoenen en gepaste kleding voor onderweg? Deelname is mogelijk vanaf 18 jaar. Houdt u rekening met de zwaarte van een dergelijke tocht? Een goede basisconditie is noodzakelijk.
 
Als u zich tijdig meldt voor Restaurant & Partycentrum "Het Hof van Hulshorst", Hierderweg 14 te Hulshorst, zullen de familie u verder begeleiden naar naar het verzamelpunt voor verdere instructie. U kunt de begeleiding herkennen aan fel oranje hesjes.
 
Namens de familie De Vries alvast dank voor uw hulp, uw komst wordt zéér gewaardeerd. 
 
Klaas van der Veen
Voor meer informatie: www.facebook.com/henryvermist
 
*Belangrijk: een ieder die zoekt met een metaaldetector graag aanmelden via www.metaaldetector-vondsten.nl/feedback.html en niet via de Facebookpagina van Henry de Vries. Zo houden we het overzicht. Dank!
 
 

Opgravingen Borgharen beter beschermd

$
0
0

De Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed en de gemeente Maastricht nemen maatregelen om het archeologisch monument aan de Pasestraat in Borgharen beter te beschermen. Het monument wordt het afgedekt met een extra laag aarde en een metalen gaas. Dit om te voorkomen dat er schade ontstaat door metaaldetectoren van 'schatgravers'.


Borgharen
Van onze verslaggever
Het gaat om de resten van een Romeinse villa die op een hoge grindbank langs de Maas is gebouwd en Merovingische graven. De locatie in Borgharen werd de afgelopen jaren regelmatig onderzocht door de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed, de Universiteit van Amsterdam en de gemeente Maastricht. De resultaten werden dermate belangrijk gevonden dat het geheel als beschermd archeologisch Rijksmonument werd aangewezen. Dat maakte de vindplaats aantrekkelijk voor grafrovers waardoor het bedreigd werd. 
De Rijksdienst heeft daarom in overleg met de gemeente besloten om de vindplaats beter te beschermen. 
 

Metaaldetector testbaan bij de Voskuilen

$
0
0
RENSWOUDE - Boerderij De Voskuilen, bij velen al bekend vanwege het Boerengolf, is per 30 mei een nieuwe attractie rijker. Het is een metaaldetectortestbaan.

Jan van Maanen is trots dat zij de eerste en enige onafhankelijke metaaldetectortestbaan in Europa zijn. De testbaan bestaat momenteel uit zeventig testpunten waar iets (of wellicht niets) begraven ligt. De testbaan is de ultieme test voor u en uw metaaldetector, zowel voor beginners als gevorderden. 

Van te voren reserveren wordt aanbevolen, om teleurstellingen te voorkomen. De metaaldetectorbaan kan namelijk al gereserveerd zijn door een groep of door andere omstandigheden niet gebruikt worden. De Voskuilen is op alle zon- en feestdagen gesloten. Op vrijwel alle andere dagen zijn er reserveringsmogelijkheden. Gelieve niet te bellen op zondag en na 17.00 uur.

 

Kleine muntschat gevonden in woning Zaadmarkt Zutphen

$
0
0

ZUTPHEN - Tijdens archeologisch onderzoek is een kleine muntschat uit de 16e eeuw in het huis Dat Bolwerck op Zaadmarkt in Zutphen gevonden. Vier zilveren munten waren eind 16e eeuw onder de vloer van de begane grond begraven.


Waarom de munten onder de vloer waren begraven is niet bekend. Mogelijk was het een symbolisch bouwoffer bij de aanleg of het herstel van de vloer. De vondst is vanaf dinsdag 3 juni tijdelijk te bewonderen in het Stedelijk Museum van Zutphen. Het huis Dat Bolwerck wordt op dit moment gerestaureerd door eigenaar Stichting Het Wijnhuisfonds.
 

 
Enkele van de gevonden munten. foto Gemeente Zutphen
 
Het ging niet om een vermogen in die tijd. De munten zijn gedetermineerd als een halve stuiver van Arnhem (1579/80), twee drieplakjes (3/8-stuivers) van de drie Rijkssteden Deventer-Kampen-Zwolle uit 1556 en een drieplakje van het Overijsselse Hasselt (1582-84). Bij elkaar is het dus nog geen anderhalve stuiver, een half dagloon voor een arbeider in die tijd.
 

Facebook actie win een rvs schep (95 cm).

$
0
0

Maak kans op deze RVS schep met dubbele voetsteun en stevige handgreep (95 cm lengte) t.w.v. 36,50.

Like onze facebookpagina: MetaaldetectorVondsten
Like het bericht. op de facebookpagina.

Uitslag prijswinnaar zaterdag 21 juni 2014.
 
 
 

Vondst blik leidt Lekkerlander naar dochter WO2-soldaat

$
0
0
NIEUW-LEKKERLAND • Evert de Bruijn uit Nieuw-Lekkerland hoopt op vrijdag 6 juni tijdens de jaarlijkse D-Day herdenking de dochter te ontmoeten van de eigenaar van een door hem gevonden soldatenblik uit de Tweede Wereldoorlog.

Al jarenlang zoekt de negenendertigjarige Evert de Bruijn naar spullen uit de Tweede Wereldoorlog. Op 6 juni hoopt hij bij de D-Dayherdenking  in Normandië een gevonden etensblik aan de dochter van de eigenaar terug te geven.



Evert de Bruijn bij zijn verzameling voorwerpen uit de Tweede Wereldoorlog. Foto: Janny den Besten

“Op mijn vijftiende kreeg ik een metaaldetector waarmee ik een paar jaar later een verzilverd soldatenscheermesje vond,” vertelt Evert. Hij schroeft het scheermesje in drie delen uit elkaar en laat de letters ‘Made in USA’ zien. Deze vondst betekent voor hem het begin van een spannende hobby: hij schaft een veel betere metaaldetector aan, verdiept zich in boeken en websites over de Tweede Wereldoorlog en gaat regelmatig op speurtocht naar oorlogsoverblijfselen.

Vaste speurmaat
“Met mijn vaste speurmaat trek ik er eens in de veertien dagen op uit. We vragen altijd toestemming aan een boer om in zijn weiland te graven. Het is spannend, want je weet nooit wat je aan zult treffen, het lijkt net schatgraven! Aan het signaal van mijn metaaldetector hoor ik of het voorwerp diep ligt en wat voor type materiaal het is. We hebben van alles gevonden:  helmen, kisten, bestek, enz. Op anderhalve meter diepte vonden we laatst een Amerikaanse munitiekist uit 1942 die door de Duitsers hergebruikt was, want het etiket met een hakenkruis was er later ingeplakt.”

Klein museum
Enige tijd geleden werkte Evert als veiligheidsdeskundige in een gebouw waar hij ook zijn verzameling kwijt kon. Het werd een klein museum. Nu hij vanuit huis werkt, is alles voorlopig in een container en op een slaapkamer opgeslagen. Alsnog vormt het een indrukwekkend geheel: vijf grote poppen in militair tenue, een Duitse radio die alleen maar de Duitse kanalen kon ontvangen, allerlei onderscheidingen, uniformjasjes, schoenen, vlaggen, gasmaskers. Je kunt het zo gek niet noemen of Evert heeft het in zijn collectie. Hij laat een etensblik zien en wijst op de ingekraste letters.

Verhaal erachter
“Vooral het verhaal achter het voorwerp vind ik interessant. Kijk, dit blik vond ik in de buurt van Etten-Leur. Mijn zoektocht naar die ingekerfde naam leverde in de archieven niks op tot ik op Facebook wat over mijn vondst vertelde. Vervolgens kreeg ik een berichtje van een Amerikaanse vrouw die me vroeg of ik kon bewijzen dat ik dat blik echt had gevonden. Ik mailde haar een foto van mijzelf met het blik en daaruit ontstond een intensief mailverkeer waarin ik haar natuurlijk ook foto’s van mijn museumpje stuurde. Ze vertelde mij dat het blik van haar vader was. Haar vader, Stanley, had de naam van zijn vriendin, die nu zijn vrouw is, erin gekrast. Hij zat bij de 104e Infanterie Divisie, bij de Timberwolves die Etten-Leur bevrijd hebben. Stanley had  zwaar gevochten o.a. in België in 1944 en bij Halle in 1945. De dochter schreef: ‘Hij is nu 94 jaar en wil er niet meer over praten en asjeblieft met rust gelaten worden’. Ze vroeg me of ze mijn adres mocht hebben.”

Spullen
“Toen kreeg ik via de post een doos met Stanleys spullen: zijn uniformjasje, zijn cap en allerlei onderscheidingen (o.a. zijn Purple Heart). Zijn dochter schreef: ‘Jij krijgt het, omdat ik voor honderd procent zeker weet dat je er eerlijk mee om zult gaan.’”

“Op 6 juni wordt herdacht dat het zeventig jaar geleden D-Day was. Aan alle Normandische stranden wordt de invasie nagespeeld. Ik ga ernaartoe, want we hebben heel veel aan deze strijders te danken. Daar hoop ik Stanleys dochter te ontmoeten en haar het etensblik van haar vader terug te geven.”

Evert is altijd naarstig op zoek naar voorwerpen uit de Tweede Wereldoorlog. Mensen die hem kunnen helpen, kunnen bellen met 06-11395935.

Janny den Besten

Ga nou niet zelf lopen graven

$
0
0
HAARLEM - Bouwterreinen in de historische binnenstad hebben een onweerstaanbare aantrekkingskracht op illegale gravers en andere archeologische speurders. Hoewel op eigen houtje opgraven bij wet verboden is, houdt geen hek ze tegen. Dat weet Haarlems stadsarcheologe Anja van Zalinge als weinig ander.

 

Stadsarcheologe Anja van Zalinge bij de door magneetvissers naar boven gehaalde vondsten in het Archeologisch Museum. Foto Richard Stekelenburg
'Het mag niet, en het slaat gaten in de geschiedschrijving'
De unieke vondst van een 18e-eeuwse scheepshelling begin vorige maand in het Scheepmakerskwartier werd bewust een paar weken stil gehouden; de ontdekking werd al begin mei gedaan. Hoezeer Van Zalinge het nieuws ook van de daken had willen roepen, het leek verstandiger het nieuws nog even niet aan de grote klok te hangen. 
,,Dat had deels te maken met het feit dat we er geen publiek bij konden betrekken, omdat dit gebied te ernstig vervuild is. Maar de belangrijkste reden was, dat we geen extra aandacht wilden van mensen die hier niets te zoeken hadden.''
Brutaal

Ze zijn er zonder die aandacht toch ook wel gekomen, weet ze. ,,Er zijn er die zich bij de bouwopzichter hebben gemeld met het verhaal dat ze als amateur-archeologen namens de gemeente kwamen kijken. Dan moet je behoorlijk brutaal zijn.''
De aantrekkingskracht van het bouwterrein aan het Spaarne reikte tot ver buiten Haarlem. Zo weet Van Zalinge via een tip dat er waarschijnlijk een groepje Alkmaarse 'schatgravers' 's nachts in het Scheepsmakerskwartier actief is geweest.
,,Met een aantal van de Haarlemse speurders heb ik goed contact. Ik noem ze geen schatgravers, die term is voor jouw rekening. Er zijn er een paar die met voor hen goede bedoelingen en met kennis van zaken op zoek gaan naar vondsten, en die bewijzen daarmee soms ook wel hun meerwaarde voor mij. Maar ik heb wel moeite met hun manier van werken. Los van het feit dat het vaak niet mag wat ze doen zonder overleg of toestemming van ons, is het mij te 'object gericht'. Het gaat ze veelal om het voorwerp, en archeologie gaat over veel meer dan dat.''
 
Context
,,Voor ons werk is de context waarin een voorwerp wordt gevonden minstens zo belangrijk. Wij onderzoeken ook grondlagen en grondsporen, muurwerken, etensresten en natuurlijke resten, kijken naar zaadjes en pitjes, en kijken naar hoe het er precies ligt om het verhaal zo compleet mogelijk te krijgen. Als je dat niet doet, wordt die context vernietigd. En de voorwerpen verdwijnen voor ons ongezien. Het zou mooi zijn om dergelijke vondsten toch te kunnen zien en registreren, zodat wij de informatie die ze bevatten, kunnen bewaren. Dat die voorwerpen in de meeste gevallen wettelijk eigendom zijn van de stad Haarlem, laat ik dan maar even voor wat het is.''
Achtertuin
Van Zalinge krijgt in toenemende mate aanwijzingen dat deze graafpraktijken plaatshebben, en niet alleen op bouwterreinen. Op het maandelijkse spreekuur van Bureau Archeologie komen steeds vaker mensen die 'amateur-archeologen' aan de deur hebben gehad om hun kelder of mogelijke beerput in de achtertuin 'even te bekijken'. Van Zalinge: ,,Het is mij persoonlijk een raadsel waarom je mensen binnen zou laten om bij jou spullen weg te halen, maar het gebeurt kennelijk.''
,,De meeste mensen weten niet wat wel en niet mag, dat snap ik ook. In principe is het zo dat je niet zelf archeologische opgravingen mag doen. Amateur-archeologen, en zelfs beroepsarcheologen, mogen dat ook niet zo maar. Verder geldt dat in de meeste gevallen archeologische vondsten, ook in je achtertuin, eigendom zijn van de stad.''
Archeologische Werkgroep
,,Wat ik mensen met interesse voor archeologie graag mee zou geven, is: ga alsjeblieft niet zomaar graven. Het mag niet, en het slaat gaten in de geschiedschrijving van de stad. Meld je aan bij de Archeologische Werkgroep Haarlem. De leden hebben veel kennis over de geschiedenis van de stad, werken volledig onder onze verantwoordelijkheid en doen mee aan opgravingen, onderzoeken en publicaties. Je kunt je helemaal uitleven. Je mag alleen de gevonden voorwerpen niet mee naar huis nemen. Dat dan weer niet.''
 
Jongste trend in archeologisch vrijbuitersland: Magneetvissen
Een relatief jonge tak van sport in archeologisch vrijbuitersland is het magneetvissen. Een paar jaar geleden zag je voor het eerst langs de grachten van de oud-Hollandse steden mensen naar metaal hengelen. Op zoek naar metaalvondsten van allerlei aard: fietswrakken, muntjes, wie weet wel een brandkast... Maar soms ook doelgericht op zoek om archeologisch materiaal op te vissen.
De Monumentenwet, waarin de regels voor archeologisch erfgoed verankerd zijn, is niet ondubbelzinnig over wat er onder water wel of niet mag. Diverse steden lieten echter in de eigen plaatselijke verordening een verbod opnemen - om uiteenlopende redenen. Delft deed dat bijvoorbeeld uit veiligheidsoverwegingen nadat er een flinke granaat omhoog was gevist. Ook Haarlem vaardigde een verbod uit: omdat het gehengel 'onwenselijk' was. In het achterhoofd speelde wel degelijk mee, dat via de metaalvissers vermoedelijk belangrijk archeologisch materiaal uit de stad verdween.
Uniek
Dat dit inderdaad gebeurde, bleek op een 'determinatiedag' die Bureau Archeologie en de provincie Noord-Holland in 2012 organiseerden. Metaalvissers uit het hele land werden uitgenodigd hun vondsten te laten schouwen. Van Zalinge: ,,Hoewel lang niet iedereen op die uitnodiging inging, hebben we veel mooi materiaal gezien. Een paar stukken zijn vrijwillig overgedragen aan de gemeente. Een daarvan is een voor Haarlem volstrekt unieke lakenloodjestang. Hoewel de lakenindustrie heel belangrijk was in Haarlem, is er nooit zo'n tang gevonden. Deze is nu onderdeel van de vaste tentoonstelling in ons Archeologisch Museum.''
Worstelen
 
Van Zalinge puzzelt ondertussen op de vraag hoe ze met het fenomeen met magneetvissen en archeologische metaalvondsten onder water moet omgaan. Verbod, zoals nu, of geen verbod. Veel andere stadsarcheologen worstelen ook met deze vraag. Archeologisch adviesbureau Raap legt momenteel de laatste hand aan een onderzoek dat daartoe in haar opdracht werd uitgevoerd. ,,Ik heb al gespeeld met het idee dat we misschien maar zelf, maar dan op een wetenschappelijk verantwoorde manier, het Spaarne leeg moeten vissen. Of dat zinnig en haalbaar is, weet ik nog niet. ''
 

Bron: www.haarlemsdagblad.nl/regionaal/haarlemeo/article27089721.ece/Ga-nou-niet-zelf-lopen-graven_

Viewing all 104 articles
Browse latest View live